6 μήνες μετά: και τώρα τι;

Όλα  τους τελευταίους μήνες στην σελίδα παραμένουν στάσιμα, σα να μην πέρασε μια μέρα. Ο λόγος βέβαια γνωστός και δυστυχώς πολύ πικρός.  Με το άρθρο μου αυτό δεν θέλω να αναφερθώ στον αείμνηστο εμπνευστή και δημιουργό Κώστα Γεωργίου, ίσως κάποια άλλη στιγμή το κάνω ή εγώ ή κάποιος από σας.

Όλο αυτό το διάστημα μελετώντας το περιεχόμενο της σελίδας τρία πράγματα κυριαρχούν στο μυαλό μου:

Το πρώτο είναι ότι η δουλειά που έχει γίνει αναδεικνύει το μεράκι με το οποίο στήθηκε.

Το δεύτερο είναι η διάθεση για προσφορά που είχε ο δημιουργός της για το χωριό μας, κάτι που αν το μιμηθούμε μας βοηθήσει για την συνέχεια.

Το τρίτο είναι κατά πόσο, όχι εγώ, αλλά όλοι μας μπορούμε να σταθούμε αντάξιοι μιας τέτοιας ευθύνης!!!

Η δική μου απάντηση σε όλα αυτά είναι ένα μεγάλο ΠΡΕΠΕΙ. Πρέπει να συνεχίσουμε όλοι μαζί, πρέπει να φανούμε αντάξιοι στη μνήμη ΤΟΥ.

Μιας και το βάρος αυτής της προσπάθειας έχει πέσει πάνω μου, καλώ όλους τους φίλους της ιστοσελίδας και ειδικά τους συγχωριανούς μας να βοηθήσουν όπως, όσο και όποτε μπορούν, με την αποστολή άρθρων, ιστοριών, φωτογραφιών και οτιδήποτε μπορεί να έχει θέση εδώ. Από την πλευρά μου θα κάνω ότι μπορώ αναγνωρίζοντας όμως πως μόνος μου δεν θα καταφέρω πολλά.

Όλοι μαζί,  ας μην αφήσουμε την ευκαιρία που μας δίνετε,  να καταγράψουμε το παρελθόν και το παρόν του χωριού μας. Κατά κύριο λόγω ας το κάνουμε για τον τόπο που γεννηθήκαμε και αν θέλετε σαν ένα ύστατο φόρο τιμής στον δημιουργό της.

Φιλικά Δημήτρης Ι. Αφένδρας

  Οκτώβριος 21, 2014     Αρθρογραφία     0 Comment(s)