Το χωριό μας

Το χωριό μας ΠΑΠΑΔΕΣ  είναι από τα ομορφότερα χωριά της ΒΟΡΕΙΑΣ ΕΥΒΟΙΑΣ  σε απόσταση από τη πρωτεύουσα του Νομού  τη Χαλκίδα 82 χιλιόμετρα και σε υψόμετρο 400- 450 μ., με θέα το Αιγαίο πέλαγος και τις Β. Σποράδες,  Σκιάθο, Σκόπελο, Σκάντζουρα , Γιούρα  και στο βάθος τη Σκύρο. Κάποιες μέρες με καθαρό ορίζοντα ατενίζει κανείς και την κορυφή του Αγίου Όρους,  το Άθως (υψομ. 2033μ.),  προπάντων το Χειμώνα με τα χιόνια.
Απόσταση από τη θάλασσα , μισή ώρα με τα πόδια , 5-6 λεπτά με αυτοκίνητο.
Το γεωγραφικό στίγμα του χωριού μας είναι 38 55’ 55,72’’ Βόρειο και 23^ο 21’ 50,67’’ Ανατολικό.

Το όνομά του κατά πάσα πιθανότητα προέρχεται από τους Καλόγηρους-Παπάδες που ασκήτευαν στην τοποθεσία αυτή σε σκήτες και μοναστήρια . Όταν οι κάτοικοι των γύρω οικισμών πήγαιναν στο Μοναστήρι για εκκλησιασμό ή για άλλους λόγους έλεγαν  πάμε στους ΠΑΠΑΔΕΣ .
Κατά μία εκδοχή από  Μονή αυτής της περιοχής Ξηροποτάμου (όπως και μέχρι σήμερα λέγεται η περιοχή) είχε μετοικήσει ο Όσιος Παύλος ο Ξηροποταμινός ( 10^ος –11^ος αιώνας), ένας από τους ιδρυτές της Μονής Ξηροποτάμου του Αγίου Όρους. Το όνομα αυτό αναφέρεται στα αρχεία  της Μονής.
Πάντως το όνομα του χωριού-οικισμού «papades», καταγράφεται ότι υπήρχε πριν το 1474 σένα Τούρκικο κατάστιχο (Βλέπε στο άρθρο: «Παππάδες : Ένας Βυζαντινός οικισμός»  της Ιστοσελίδας μας).
Γύρω από το Μοναστήρι και τις σκήτες της περιοχής μας  υπάρχουν πολλές δοξασίες και παραδόσεις  και για το λόγο που εγκαταλείφθηκε από τους καλόγερους  κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας ,που από γενιά σε γενιά έφθασαν και σε μας. Ίσως κάποια στιγμή να εξιστορηθούν  τα ακούσματα αυτά.
Το Καθολικό της Μονής φέρεται ότι ήταν στην περιοχή της Παναγιάς που σε κοντινή τοποθεσία από το εξωκλήσι υπάρχουν ερείπια και υλικά παλαιών κτισμάτων.
Υπάρχουν φυσικά και άλλα εξωκλήσια σήμερα στη γύρω περιοχή με παλαιούς τάφους (Πουρνάρι-Παλιόσπιτα) και σπασμένα πήλινα πιθάρια  (Μαυρόπη – Αης Γιώργης, Κλήματα).
Μια άλλη εκδοχή προέλευσης της ονομασίας  του χωριού λέει ότι αυτή προήλθε από μετοίκηση κατοίκων του χωριού ΠΑΠΑΔΟΣ της Μυτιλήνης.

Πιστεύουμε ότι η πρώτη εκδοχή είναι η επικρατέστερη, γιατί, όπως προαναφέραμε, το χωριό-οικισμός papades προϋπήρχε του 1474, δηλαδή πριν από την κατάληψη της Εύβοιας από τους Τούρκους.
Η παλαιότερη ονομασία του χωριού-οικισμού  λέγεται ότι ήταν ‘’Δόκανος’’, που στη τοποθεσία αυτή βρέθηκαν πολλά χαλάσματα. Εδώ ο πλάτανος του Μπέσια  (φυτρωμένος από φούρκα αργαλειού) και πιο πάνω , στη θέση Καβαλάρης , το λημέρι του κλέφτη και αρματολού Κωσταντάκη με το φτερωτό άλογο, πρόγονος των οικογενειών Γεωργίου, προστάτης των φτωχών και αδυνάτων , κατά τις διηγήσεις του Δημήτρη  Αντωνίου (Γερο Κορού  «1855-1950») και των γερόντων Νίκου Κ. Αφένδρα  , Νικολ. Μπέσια, Δημήτρη Αφένδρα, όπως τις είχαν και αυτοί ακούσει από τους προγόνους τους.
Η τουρκοκρατία βρίσκει πολλούς οικισμούς στην περιοχή , όπως Κατωχώρι, Παλιόσπιτα και άλλους.

Σημ. Τα παραπάνω είναι μια περίληψη από πολύ περισσότερο υλικό που υπάρχει στην διάθεσή μας και το οποίο επεξεργαζόμαστε και το χωρίζουμε σε ενότητες.

Αντιγραφή από την ανάρτηση που έγινε από τον Κώστα Γεωργίου στις 17.10.2012

  Οκτώβριος 17, 2012     Το χωριό μας     0 Comment(s)